Gisteren weer een rondje gemaakt. Bij een huisje met 3 mensen ben ik een behoorlijke tijd blijven hangen. Biertje erbij maar ook goede gesprekken. Normaal doe ik een gesprek met 1 iemand maar deze setting was ook een leuk experiment. We zaten met z'n vieren en roulerend kwamen ze bij me zitten op de praatwagen om het verschil te ervaren. Nu blijkt dat er een wezenlijk verschil zit in contact met je naaste op de praatwagen dan met de overige die aan de tafel zaten. Een voor een heb ik ze daardoor intiem aan de tand kunnen voelen.
Daarna hebben ze mij doorgezaagd. "Wat zit er voor jou in?", "Waarom doe je het?". Ik vertelde ze dat dat mijn manier is om met mensen contact te maken en hebben. Ik vind het moeilijk om contacten te onderhouden en behouden maar vind het interessant om steeds weer contact te maken en een kijkje te mogen nemen in het leven van iemand anders. Tegelijkertijd krijg ik steeds meer inzicht waar 'de mens' zich mee bezig houdt en wat hij wil. Ook kan ik door deze gesprekken mij blijven focussen op de inhoud van de Loslopende Mens: Wie, wat en waar zijn we en waar willen we naar toe? Een ruimte voor zin en zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten