Zomergasten...

Zondag hebben we Zomergasten gedaan in Loods 2. Helaas waren er al weer veel mensen naar huis maar we hebben ondanks dat een mooie avond gehad. Een kleine groep belangstellende hebben het interview van Arend de Geus met mij met volle aandacht gevolgd. Toen het publiek er zich mee begon te 'bemoeien' werd het echt leuk. Een vrouw die tegenover de 'Zitkar' in een caravan zat vertelde dat er heel erg veel gebruik van gemaakt wordt door zowel kinderen als volwassenen. Een andere vrouw vertelde dat haar man een afspraak had met een vriend (5 jaar niet gezien) om naar het strand te gaan maar ze kwamen niet verder dan de 'Zitkar'.
Hoewel ik 6 weken over het terrein heb gelopen, gefietst, installaties geplaatst en heb rondgereden met de 'Praatjeswagen' hadden sommige bezoekers mij nog niet gezien. Achteraf gezien had ik de weblog moeten uitprinten en op het aanplakbord moeten hangen met een tel.nr. erbij. Maar ja, het is gewoon een hele grote camping waarop je niet voor iedereen zichtbaar kan zijn. Maar concluderend hebben toch heel veel gasten het leuk gevonden dat ik met mijn installaties en praatjes over de camping rondwaande. Ook al hebben ze mij persoonlijk niet aan het werk gezien. Ik ben benieuwd wat een volgende kunstenaar er gaat doen.

Fini...

Nou, het is klaar. Vanavond ga ik nog naar de presentatie van Citycamp in Castricum van Sabrina Lindemann en morgen ga ik weer naar huis. Zondag kom ik dan nog terug voor Zomergast(en).
Ik heb het als een boeiende tijd ervaren. Ik heb er ideeën over gemaakt voor ik hier kwam maar eenmaal hier aangekomen bleken die helemaal niet toepasbaar. Ik heb mij de eerste dagen voorgenomen om hier gewoon proberen te zijn en te reageren op dat wat gebeurt. Langzaam mijzelf laten zien, installaties plaatsen en gesprekken aangaan en dan maar zien. Achteraf gezien vind ik dit goed gelukt. Ik heb het organisch doorlopen en dat is mij door de camping ook mogelijk gemaakt. Ik deed elke dag mijn ding en achteraf is dat een duidelijk proces gebleken. Ik heb het gevoel een deel van de camping geworden te zijn. Met het personeel van de camping is het leuk verlopen, over de hele camping staat werk van me, ik heb overal contact met mensen gemaakt en heb uitgebreide gesprekken gevoerd tijdens mijn ronden met de Praatwagen.

Ook met het beeld wat ik hier achterlaat ben ik zeer content. Leuk ook om te horen dat mensen het miste toen het even weg was om geschilderd te worden. Het is een plek geworden waar je even lekker van het uitzicht kan genieten, kan mijmeren over wat je aan het doen bent of je laten meevoeren naar andere oorden door op de stoelen plaats te nemen en simpelweg voor je uit te staren...

Warenonderzoek...

Gisteren weer een rondje gemaakt. Bij een huisje met 3 mensen ben ik een behoorlijke tijd blijven hangen. Biertje erbij maar ook goede gesprekken. Normaal doe ik een gesprek met 1 iemand maar deze setting was ook een leuk experiment. We zaten met z'n vieren en roulerend kwamen ze bij me zitten op de praatwagen om het verschil te ervaren. Nu blijkt dat er een wezenlijk verschil zit in contact met je naaste op de praatwagen dan met de overige die aan de tafel zaten. Een voor een heb ik ze daardoor intiem aan de tand kunnen voelen.
Daarna hebben ze mij doorgezaagd. "Wat zit er voor jou in?", "Waarom doe je het?". Ik vertelde ze dat dat mijn manier is om met mensen contact te maken en hebben. Ik vind het moeilijk om contacten te onderhouden en behouden maar vind het interessant om steeds weer contact te maken en een kijkje te mogen nemen in het leven van iemand anders. Tegelijkertijd krijg ik steeds meer inzicht waar 'de mens' zich mee bezig houdt en wat hij wil. Ook kan ik door deze gesprekken mij blijven focussen op de inhoud van de Loslopende Mens: Wie, wat en waar zijn we en waar willen we naar toe? Een ruimte voor zin en zijn.

Veel belangstelling voor Praatjeswagen...

De Praatjeswagen is een groot succes. Ik hoef er maar mee te gaan rijden en het is meteen raak. Kinderen lopen me achter aan en volwassenen kijken vol belangstelling als ze me tegemoet lopen of vanuit hun zitje bij de tent of caravan. De ene wil weten wat ik doe en waarom, de ander steekt meteen van wal waar hij/zij mee bezig is. Gisteren o.a. een gesprek gehad met iemand over haar leven. Hoe pak je dingen aan en hoe weet je of je op de goede weg zit. Ik heb daar natuurlijk geen antwoord op maar ik kan wel naar haar luisteren en vragen stellen. Ik heb wel de noodzaak van dingen geopperd. Ik denk dat daar veel antwoorden zitten.

Terug van weg geweest...

Na een week is het zitje bij het vliegerveld weer terug. Onder veel belangstelling hebben Fedde en ik de installatie terug geplaatst. Ik hoorde al eerder dat mensen 'm miste.

Spook...

Vrijdag ben ik door de annimatiemeisjes gestrikt om mee te doen aan de spooktocht. Dit werd een hele belevenis. Leuk om ouders als spook te zien en het gezamelijk oplopen naar de plek des 'onheils'. 4 Uur lang hebben we elk op een plek gestaan om kinderen te laten schrikken. Het schreeuwen van de kinderen en met name de meisjes hield niet op. Ik heb er zelf ook een schorre stem aan overgehouden. Om de 10 min. kwartier kwam er weer de volgende groep om te laten schrikken. Bij de eerste keren kreeg ik les van de kleintjes omdat ik niet eng genoeg was:"Oh ik zie het. Jij bent de kunstenaar.". Bij elke groep kreeg ik weer een aanwijzing om mijn tijdelijke job als spook goed te vervullen. Harder schreeuwen, beter verstoppen, harder rennen. Omdat niets leek te werken besloot ik uit elke groep een jongen of meisje te 'ontvoeren'. Dit bleek te werken. Maar het had niet langer moeten want ik was helemaal uitgeput.

Bijgevoegd nog de foto's van de opening van de expositie 'Speeltuin' in Delft.

Praatjes...

Gisteren heb ik weer een ronde gedaan met de Praatjeswagen. Ik heb zeer goede gesprekken gehad. Van kinderen en geluk tot reintegratieprogramma's voor langdurig werkelozen tot het afscheid nemen van overledenen. Het duurt even voordat ik alle gesprekken weer voor me zelf op een rijtje heb aangezien het volgende gesprek al weer begint als ik net het vorige heb afgesloten. De Praatjeswagen mag dus een succes genoemd worden. Ondanks dat er bij het afwassen wel praatjes gehouden worden stellen de gasten het zeer op prijs om een gesprek te hebben dat verder gaat dan koetjes en kalfjes.